- zdziwaczały
- {{stl_3}}zdziwaczały {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zʥ̑ivaʧ̑awɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}kauzig {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zdziwaczały
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
zdziwaczeć — dk III, zdziwaczećeję, zdziwaczećejesz, zdziwaczećej, zdziwaczećczał, zdziwaczećeli, zdziwaczećczały, zdziwaczećczali «stać się dziwakiem, nabrać dziwacznych przyzwyczajeń» Zdziwaczeć na starość, w samotności. Zdziwaczały stary kawaler … Słownik języka polskiego
